AHOTS MESIANIKOKO ERROBOTA

Gaur, berria bilatzen ari ginela, ondorengo iritzi artikulua aurkitu dugu; klik! irakurtzeko.

Blog-ean hausnarketa egiteko normalean berriak erabili behar ditugun arren, oso iritzi artikulu interesgarria iruditu zaigu. Honek gaur egun hezkuntza pairatzen hasi den, eta etorkizun batean pairatu dezakeen egoeraren berri jasotzen du. Gainera, oso hitz gutxitan eta era erakargarri batean idatzita dagoenez kuriosoa eta polita iruditu zaigu, nahiz eta barnean irakasleentzako etorkizun beldurgarria gordetzen duen.

Artikulua ulertzeko hezkuntza ez den beste lan esparruetan gertatu dena aztertu beharra dago. Industrian, adibidez, hasiera batean ekoizpenerako langileen eskuak ezinbestekoak baziren ere, denborarekin makinak agertu eta apurka apurka langileen beharra murrizten hasi zen. Honen ondorioz, langileen kopurua, industrian, nabarmen murriztu zen. Adibide hau kontuan hartuta, teknologia berriek, gizakiaren lana errazteko aitzakiarekin sortu baziren ere, gaur egungo kasu askotan gizakia bera ordezkatu dutela esan dezakegu. Zertarako ordaindu 10 langileen soldata, eginkizun bera betetzen duen makina zoragarria martxan jartzeko langile bakarra behar ba da?

Guri dagokigunez, hezkuntza arloan, begi-bistakoa da teknologia berrien erabilerak azken urte hauetan izan duen hazkuntza. Egungo irakasleek hauek erabiltzera behartuta daude, eta haien lana pixkanaka pixkanaka mugatzen hasi da. Lehen, irakasleak euren hitzez baliatu behar ziren teoria desberdinak azaltzeko, egun, ordea, nahikoa da botoi bat sakatuz makina batek teoria bera azal dezan. Beraz, egoera honek aurrera jarraitzen badu, irakaskuntzarako pertsona formatuak eta kualifikatuak garatu beharrean, nahikoa izango da teknologia berrien erabilera ezagutzen duen pertsona bat kontratatzearekin. Eta egoera honetan,azkenean, ahots mesianikoko errobotarekin topatuko gara.

Honetaz gain, azkeneko urte hauetan komunikabideetan hainbeste erabilia izan den “krisia”-ren aitzakipean gertatzen ari diren murrizketa guztiak kontuan hartzen baditugu, eta gero eta pertsona gehiago langabezian aurkitzen direla jakinda, erraz uler dezakegu langileak makinekin ordezkatzeak ekar ditzakeen onurak zenbait pertsonen poltsikoetan.

Gainera, eskoletan, gero eta garrantzia handiagoa ematen zaie eduki akademikoei, eta giza irakasle errealaren beharra duten balore moralak eta giza-harremanak baztertu egin dira. Guzti hau kontuan hartzen badugu ezin dugu iritzi artikulu honetan azaldutako etorkizun beldurgarrirako bidean gaudela ukatu.

Beraz, hezkuntza zertan bihurtzen ari den hausnartu beharrean gaudela pentsatzen dugu, eta baita teknologia berriek ekartzen dituzten ondorioak aztertzeko beharrean ere. Argi dago teknologia berriei esker baliabide asko eta aberatsak ditugula gure esku, eta hauek era egokian erabilita izugarrizko laguntza lortu dezakegula. Beraz, ondorio gisa, esan dezakegu irakasle moduan eskaintzen, edo askotan inposatzen zaizkigun baliabideak ondo aztertu eta hauen erabilera ondo neurtu behar dugula ahots mesianikoko errobotak gure lanean ordezka ez gaitzan.

>Danok lan egin dugun arren aste hontan neri tokatzen zitzaidan blog-era pasatzea. Horregatik etiketetan neu bakarrik agertzea.

Gelako azalpenen hausnarketa

Ikaskideok bilera moduko horretan taldeka aipatutako gaiak , aurkeztu garatu eta azaldu ditugu taldez talde. Orain, norberaren esku dago bakoitzak entzundakoari bueltak ematea.

Gehien inpaktatu didaten gaiak, ikaskide batek heriotza ikustearena eta bullinarena izan dira. Zergatik? Kasua azaltzerakoan adibideak izenekin, nolabaiteko gidoi edo istorioarekin ikusi ahal izan ditugulako (bideoan zein diapositiban). Argi daukat entzuten gauzak inpaktatu dezaketela, baino kasu bat entzuteaz gain ikusi ahal izateak, gehiago hunkitu egiten du eta oso barrura sartu daiteke sentsibilitatea ukituz. Horretaz gain, argi dago beste gaiek ere (arrazakeria, dibortzioa, tratu txarrak …) zer pentsa ekartzen dutela.

Nahiz eta ariketa hauekin gerta daitezkeen arazoei aurre egiteko irtenbideak aurkitzen saiatu garen, momentuan konpontzerakoan ez da batere  erraza esandakoak praktikan jartzea. Gainera, nahikoa da haur bakar batek arazo bat edukitzea gainontzekoengan eragina izan eta gela osoa desmadratzeko. Esan beharra dago, lagundu nahi izatea eman behar den lehen pausoa dela, harrigarria badirudi ere, badaudelako paso egiten duten irakasleak. Horregatik lehenengo laguntzera bultzatu behar da, zer egin daitekeen ikusi, behar denarekin hitz egin, ahal den guztian gertu egon eta ikasleak behatu. Ziur nago arazoa duen umeak berriro ere aurpegian irribarre bat dakarrela  eta algaraka ikusteak, egindako esfortzua zerbaitetarako izan dela konturatzen lagunduko duena, ibilbidea aldapatsua, gogorra eta luzea den arren.

Gogorra izan behar da pertsona, kasu hauek gainditzeko eta inolako sekuelarik ez geratzeko (ikaslea eta baita irakaslea ere). Izan ere hau jasan izan duten pertsonek deskonfidantza garatzen dute eta agresibitatea agertzea ere ez da batere arraroa (gaia edozein denik: arrazakeria, bullinga, laguna hiltzea … Baino irakasle bat laguntzen egon eta haurrak atzerako bidean jarraitzen duela ikusteak ere, amorratu eta tristatu behar du irakaslea erabateko inpotentzia eraginez eta ezer balio ez duenaren sentsazioarekin utziaz. Dena den, irakasle desberdinak elkartuz eta kasuak aztertuz, gaur egun egin dira jarraitzeko balio duten eredu batuk. Adibidez lehen autistak nola lagundu, orain badago beraientzat propioa den metodologia bat. Hori eredu bezala edukiz, irakasleen, gizarte zerbitzuaren eta ikastolako psikologoaren laguntzaz gaur egun errazagoa da, eta errazagoa izango litzake ahalik eta kasu gehienen jarraipena aztertu ezkero. Horregatik egindako azalpenak bateratuta, nola kontuz eduki behar duzun zer esan (adibidez Richard-en familia ijituarekin), gurasoekin nola hitz egin separatuak baldin badaude (ezin dituzulako batera zitatu oso gaizki moldatzen badira)… ikasi dut.

Badakit nik pertsonalki oso gaizki pasako nuela kasua dena dela, baina ez nuke munduko ezergatik inoiz amore emango.

Aitziber Cruz

Robert Rosenthal

Nire hausnarketa saulen hausnarketaren komentarioan dago

KASUEN HAUSNARKETA

Gaurko klasean, hainbat egoera zehatzi  buruzko iritziak, azalpenak, eta aurre egiteko bideak(soluzioak) ikusi ditugu. Hainbat egoera desberdini buruz hitz egin dugu, horien artean, tratu txarrak, bullyinga, dolua eta arrazakeria. Nahiz eta egoera hauek telebistan, pelikuletan norbaitek kontatua … ikusi, argi dago ez dela berdina hori bizitzea edo gertuko norbaitek bizitzea. Oso gai delikatu eta gogorrak dira denak, zoritxarrez gure gizartean egunero tokia hartzen dute. Batzuk begiak estali eta ezer ikusi ez balute bezala jokatu arren, arazo hauen aurrean borrokatzea beharrezkoa da. Eskolan horrelako gaiak behin eta berriz errepikatzen dira eta tutoreak hemen lan handia eta gogorra dauka egiteko,hori bai argi eduki behar du hemen ez dagoela bakarrik, eskolako orientatzailea, zuzendaria eta gizarte zerbitzuekin elkarlanean arituko direla arazoari aurre egiteko. Tratu txarrak, bullyinga eta arrazakeria jasaten duten  umetxoek, askotan babesik gabe aurkitzen dute euren burua eta beldurtuta eta lotsatuta agertzen dira. Ez dira gai gertatzen zaiena kontatzera ausartzen, ohituak daude errutina horretan bizitzera eta umeak izanik, ez dira konturatzen zulo hartatik ateratzeko aukera daukatela laguntza onartuz gero. Zaila izan arren, kasu hauetan beharrezkoa da tutorearekin egoerari buruz hitz egitea, ume batek ezin baitu berak bakarrik arazo larri horri aurre egin. Doluaren kasua desberdina da,heriotzari guztiok diogu beldurra eta bereziki txikitan, hilezkorrak izatearekin amets egiten dugula. 

Denok batera lan eginez,egoera latz hauei aurre egiteko konponbidea bilatzea errazagoa da, baina zoritxarrez, praktikara aplikatzerako orduan nahiko zaila da. Izan ere, kontua ez da egoera hauetatik irteteko konponbidea jakitea, egoera latz hauek bizitzera ez iristea baizik.

Gaurko klaseko hausnarketa _ Saul

Gaur klasean egindako praktikan irakasle izanda gertatu ahal zaizkigun, eta kezkagarriagoa dena guretzat, gertatuko zaizkigun arazoak gertuago ikusi ditut.

Azken urte hauetan, komunikabideak eta jasotako txarla guztiak direla eta, oso presente izan dugu bulling-a eta horren kasuak. Beraz, nolabait, horrelako egoerak pairatuko ditugula onartuago daukat, eta horregatik, agian prestatuago ikus dezaket nire burua.

Hala ere, gaurko kasuen artean inoiz burutik pasatu ez zaizkidanak eta benetan gerta daitezkenak entzun ditugu. Horien artean, muturrekoenak izan dira gehien harritu nautenak, ikasle bat hiltzen denean adibidez, zelan lagundu bere lagun mina den ikasleari. Hala ere, gehien kezkatzen nautenak egunero gertatzen diren egoerak dira; gurasoen bereizketak, tratu txarrak, umeen bazterketak, kulturen arteko talkak, e.a. Izan ere, hauek behin baino gehiagotan pairatu beharko ditugu, eta horiei aurre egitea eta ahalik eta konponbiderik onena lortzea gure esku egongo da.

ROBERT ROSENTHALEN ESPERIMENTUAREN HAUSNARKETA

Ikasle eta irakaslearen arteko konpenetrazio eta konfiantzak asko laguntzen du honek asko eta gustora ikasi dezan eta baita egoera animikoan ere. Izan ere, irakasle batek zerbaitetara iritsi nahi badu, muga zehatzen bat nahi ezkero, gogotsuago egingo du bere lana ikaslea helmuga horretara iritsi arte. Aldi berean, ikasleak bere hobekuntza ikustean, hobeto sentituko da eta ikasle aktiboa izango da. Hau da, parte hartzeak egingo ditu eta honekin batera, inkonszienteki ikasgela osoari ideia eta ekarpenak dizkio guztien onerako izango direnak.

Zoritxarrez, baliteke irakasleek inkonszienteki ikasle onenei irribarre gehiago eskaintzea (uste dut horrela dela, nik horietako oso gutxi jaso ditudalako!) eta batzuei laguntza gehiago eskaintzea. Baino argi dagoena da, ikasle on batek gutxitan beharko duela irakaslea ondoan, horregatik ikasle txarrak, gure laguntza behar duten horiek, izan behar direla gure kuttunak eta ez besteak.

Beraz, atera daitekeen konklusio honena hau da: irribarre batek uste duguna baino gehiago esan dezake eta zer esanik ez begirada batek.

Aitziber Cruz

ROBERT ROSENTHALEN ESPERIMENTUA

Irakurri berri dudan artikulu hau, zaldiaren istorioa kontatuz hasten da. Hemen, zaldiak dituen hainbat gaitasun azaltzen dira; orduak, hilabetak... kontatzen dakizkiela.. hasieran denak harrituta zeuden, baina zientzialari batzuk gaia aztertzen hasi eta misteriorik ez zegoela ohartu ziren, inkontzienteki hainbat gauza transmititzen ditugula gertaera hauek jasotzeko. 
1964ean, Clever Hansen esperimentuan oinarrituta, Robert Rosenthalek, esperimentu bat egiteari ekin zion. esperimentu hau egiteko, eskola bateko ikasle batzuk hartu eta bi taldetan banatu zituen, inongo ezaugarririk kontuan hartu gabe. Talde bakoitzari irakasle bat jarri zion eta lehenengo taldeko irakasleari, ikasle arruntak zituela esan zion eta bigarren taldeko irakasleari, ohikoena baino azkarrago ziren ikasleak izango zituela esan zion. Kurtso bukaeran, froga batzuk egin zizkien ikasle guztiei eta 2.taldekoek emaitza hobeak atera zituzten lehengo taldekoek baino. Honekin ondorengo emaitza hau atera zuen, irakaslea motibatua baldin badago, ikasleen emaitza onak espero baditu eta ikasleengan sinesten badu, motibatuago ematen ditu klaseak, azalpenak…
Atera daitekeen emaitza, norberak bere buruarengan segurtasuna baldin badauka, motibatua baldin badago, egiten ari den ekintza horretan sinesten badu… gogo gehiago jartzen dituela hura burutzeko. Geroz eta gehiago motibatzen baldin bazara gauza bat egiteko, gogotsuago egiten duzula eta emaitzak zeure gustukoak izango direla.


Hona hemen, lengoan ikusitako bideo bat, artikulo irakurtzen hasi bezain pronto gogoratu naiz.

Olatz Hernandez