Gelako azalpenen hausnarketa

Ikaskideok bilera moduko horretan taldeka aipatutako gaiak , aurkeztu garatu eta azaldu ditugu taldez talde. Orain, norberaren esku dago bakoitzak entzundakoari bueltak ematea.

Gehien inpaktatu didaten gaiak, ikaskide batek heriotza ikustearena eta bullinarena izan dira. Zergatik? Kasua azaltzerakoan adibideak izenekin, nolabaiteko gidoi edo istorioarekin ikusi ahal izan ditugulako (bideoan zein diapositiban). Argi daukat entzuten gauzak inpaktatu dezaketela, baino kasu bat entzuteaz gain ikusi ahal izateak, gehiago hunkitu egiten du eta oso barrura sartu daiteke sentsibilitatea ukituz. Horretaz gain, argi dago beste gaiek ere (arrazakeria, dibortzioa, tratu txarrak …) zer pentsa ekartzen dutela.

Nahiz eta ariketa hauekin gerta daitezkeen arazoei aurre egiteko irtenbideak aurkitzen saiatu garen, momentuan konpontzerakoan ez da batere  erraza esandakoak praktikan jartzea. Gainera, nahikoa da haur bakar batek arazo bat edukitzea gainontzekoengan eragina izan eta gela osoa desmadratzeko. Esan beharra dago, lagundu nahi izatea eman behar den lehen pausoa dela, harrigarria badirudi ere, badaudelako paso egiten duten irakasleak. Horregatik lehenengo laguntzera bultzatu behar da, zer egin daitekeen ikusi, behar denarekin hitz egin, ahal den guztian gertu egon eta ikasleak behatu. Ziur nago arazoa duen umeak berriro ere aurpegian irribarre bat dakarrela  eta algaraka ikusteak, egindako esfortzua zerbaitetarako izan dela konturatzen lagunduko duena, ibilbidea aldapatsua, gogorra eta luzea den arren.

Gogorra izan behar da pertsona, kasu hauek gainditzeko eta inolako sekuelarik ez geratzeko (ikaslea eta baita irakaslea ere). Izan ere hau jasan izan duten pertsonek deskonfidantza garatzen dute eta agresibitatea agertzea ere ez da batere arraroa (gaia edozein denik: arrazakeria, bullinga, laguna hiltzea … Baino irakasle bat laguntzen egon eta haurrak atzerako bidean jarraitzen duela ikusteak ere, amorratu eta tristatu behar du irakaslea erabateko inpotentzia eraginez eta ezer balio ez duenaren sentsazioarekin utziaz. Dena den, irakasle desberdinak elkartuz eta kasuak aztertuz, gaur egun egin dira jarraitzeko balio duten eredu batuk. Adibidez lehen autistak nola lagundu, orain badago beraientzat propioa den metodologia bat. Hori eredu bezala edukiz, irakasleen, gizarte zerbitzuaren eta ikastolako psikologoaren laguntzaz gaur egun errazagoa da, eta errazagoa izango litzake ahalik eta kasu gehienen jarraipena aztertu ezkero. Horregatik egindako azalpenak bateratuta, nola kontuz eduki behar duzun zer esan (adibidez Richard-en familia ijituarekin), gurasoekin nola hitz egin separatuak baldin badaude (ezin dituzulako batera zitatu oso gaizki moldatzen badira)… ikasi dut.

Badakit nik pertsonalki oso gaizki pasako nuela kasua dena dela, baina ez nuke munduko ezergatik inoiz amore emango.

Aitziber Cruz